Ayasofya Camisi Şiiri - Halil Çolak

Ezan sesleri yükseliyorken bu kutsal gecede arşa,
Sultan Ahmet Kubbesi altında cemaati uşu içinde,
Tekbir sesleri yankılanırken caminin çinili duvarlarında,
Ayasofya hüzünlü halde yanı başında haline ağlıyordu,

Rahmetten nasiplenmemiş eziklik içinde,bu gecede
Bir hüzün var,bir matem var caminin her köşesinde,
Bir kandil akşamında o öksüz kalmış o hüzün içinde,
Ayasofya camisi için için terk edilmiş haline ağlıyordu,

Fethin sembolüydü bu gördüğün ulu olan bu mabet,
Onu cemaatsiz bırakanlar vebal altındadır ilelebet,
Ağlama sen biraz daha metanetli sabret ey ulu mabet,
Seni şenlendirecek yine Fatih’in torunları olan cemaat,

Bak bende hüzün içindeyim gözlerimden boşalıyor yaşlar,
Bir gün yine duvarlarında yankılanacak Allah için dualar,
Nasip olacak millete sende Cuma kıldıracak hükümdarlar,
Senle birlikte gelecek millete o muhteşem, huzurlu günler.

Halil ÇOLAK
Ankara, 26.06.2009