Ayasofya Şiiri - Nursel Yeşilyurt

Beş yüz yıl çınladı kubben.
Ezberletti kur’anı.

Namaz vakitlerinde dinletirdin ezanı.

Tekbirler salavatlar ulaşıyordu arşa.

Defalarca şahitsin. Deşhet saçan vahşete .

Bir Kandil gecesinde karardı kandillerin.

Suskunluğun dağladı yürekleri.
Elem sardı bizleri.

Her vakit dualarda zikir oldu Özlemin.

Ne zaman yolum düşse nemlendi didelerim.

Seksen altı yıl oldu hep bu anı bekledim.

Evladı Fatiha’nın her dem yasını tuttu.

Ezan sesini duymak tükenmeyen umuttu.

İki bin yirmi yılı bir milattı âleme.

Kubbedeki hilalin Yankı yaydı âleme.

Tekbirlerle açıldı kapıların.

İrkildi uykusundan asırlık sütunların.

İstanbul bu gün bir aşka sahne oldu.

Asya ile Avrupa birbirine kavuştu.

Bu ne güzel muhabbet sardı tüm yürekleri.

Görkemli bünyesiyle mübarek cuma vakti.

Karşıladı ayakta. Özlem’le gelenini.

Kuran ziyafetini dünyaya ikram etti.

Tutsaklık bitti artık özgürsün Ayasofya.

Âlemle kucaklaşsın sevdan sarsın her yeri.

Nursel YEŞİLYURT