Ayasofya Şiiri - Kamil Çakır

İnleyen bir namedir semasında bu şehrin
Yılarca hiç bitmeyen yazımdır Ayasofya
Tersine çevrilince akıntısı bu nehrin
Seksen yıldır dinmeyen sızımdır Ayasofya

Beş yüz yıl minarenden ezan eksik olmadı
Etrafında şairler, ozan eksik olmadı
Son bir asır gönlünde hüzün eksik olmadı
Telleri koparılmış sazımdır Ayasofya

Yakarışlar duyarsın minberinden, hutbeden
Gözyaşları süzülür kavuklardan, cübbeden
Kan rengine boyanmış minareden, kubbeden
Göğe doğru haykıran sözümdür Ayasofya

Peygamber müjdesine nail olan komutan
Emanetindir bize her yanıyla bu vatan
Izdıraptır ruhumda. Kalbimde pır pır atan
Heyecanım, sevincim, nazımdır Ayasofya

Boynu bükük, başına karaları bağlarken
Yılların ızdırabı yüreğinde çağlarken
Gülmek bana haramdır, sen orada ağlarken
Utancından kızaran yüzümdür Ayasofya

Bekleyin gelecektir yeni fatihler her an
Sabredene fetihler müjde veriyor Kur’an
Ruhumu çepeçevre o endamıyla saran
Ellerden sakındığım gözümdür Ayasofya

Allah zeval vermesin, devlete ve millete
Düşürmesin varlıktan, esenlikten zillete
Koca tarih yok olup, bulaşınca illete
Yarama bastırılan tuzumdur Ayasofya

Sana meftun tüm cihan ezelden biliyorum
Ezanlarla süslensin minaren diliyorum
Emanetsin Fatih’ten, geçmişi siliyorum
Eller ne derse desin, bizimdir Ayasofya