Ayasofya Şiiri - Mehmet Tozlu

Ayasofya: bin bir devrin sesi,
Ayasofya: şimdi bir hüzün abidesi,
Semalara yükselen ezan seslerin,
Hala billur avizede çınlıyor,
Vaiz kürsüsünde susmuş,
Minber yas tutuyor,
Mihrap yerinde pusmuş,
Ve sen Ayasofya!
Hala yerinde mahkum,
Kirli ayaklar geziyor içinde,
Kirli emeller ve sinsi duygular,
Seni ediyor rencide,
Ya sen Ayasofya!
Öz yurdunda garipsin öz yurdunda parya,
Senin yükselen tacın,
Benim zaferim olmalı,
Sahte evraklara bir çare bulunmalı,
Müze içinde müze,
Bin bir iftira dize,
Ecdad-ı yadigarla gelince göz göze,
Başımız öne eğik, başımızda baş çok,
Başımızda dik yürüyen, bin bir başlı kartal yok,
Bir sitem, bir hüzün, birçok şey anlatır,
Ayasofya bu haliyle bilmem ne hatırlatır…