Arş-ı alâyı da sardı, saracak hep bu ezan sesi;
Yerinmek yok gayrı sevin, diyar-ı küfür tutsun yası.
Az mı bekledik? Şükür! Kalmadı pas gönülde, siline.
Sen ki Ayasofya-i Kebir’sin, bu hep böyle biline.
O dört minare niye dikildi, gafiller süs mü sandılar?
Fethin aslanları ki birer Fatih Sultan Mehmet Han’dılar.
Yiğit biter mi sandın? Burası Anadolu, Türk’ün yurdu;
Ayağa kalktı artık, Tanrı Dağları’nın şanlı bozkurdu.
Kayıt Tarihi : 1.8.2021 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeniden Açılışa İthafen...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!