Ayasofya Şiiri - Mustafa Sürmeli

Ayasofya, gördün mü etrafında saf saf olup duranları?
İşte onlar; şanlı bir ecdadın şanlı torunları.

Nasıl çekip aldılarsa seni ecnebilerden,
Kırdılar, parçaladılar zincirini bin bir yerden.

Kim bilir ezansız kalmak sana bunca yıl nasıl zordu?
Müze olasın diye mi aldı seni o şanlı ordu?

Nicedir içimize akan kandı, birikti…
Namazsız, Kur’an’sız yılların yetimlikti.

Uyuyabilir artık Fatih, kemikleri sızlamadan,
Müminleri mabedine kavuşturdu Yaradan.

Allah-u Ekber ile tüm dünya çalkalandı,
İlk Cuma’nın ezanı öyle bir muazzamdı.

Ayasofya, muhafızın Türk, bayrağın al,
Bil ki ebediyen sana da yok izmihlâl.