Ayar - sızım Şiiri - İlkay Coşkun

Ayar / sızım

çöl güneşi yakar yelkenlerimi rüzgâr/sızım
haramilerle kesişir hep yolum kâr/sızım
ne var ki tutunacak dünyada bre gönlüm
derbeder oldum yaban ellerde ayar/sızım

köpekler sarmış sokaklarımı duyar/sızım
zemheriler çevirdi yazımı bahar/sızım
ne var ki satılacak dünyada bre gönlüm
sevgiler firari sevenler tutsak var/sızım

tüter cigaram ve kül eder aşk kulvar/sızım
savurursun yerden yere beni acır/sızım
ne var ki katılacak dünyada bre gönlüm
günahkarlar giymiş libasları şalvar/sızım

yüreğimden dökülür binlerce yaş har/sızım
yağmaz ki bahçeme ilahi rahmet kar/sızım
ne var ki tadılacak dünyada bre gönlüm
yangınlarımda toplanır ganimet ar/sızım

misafirim gurbet konağında nehar/sızım
kaynar kaynar can evimin içi buhar/sızım
ne var ki, tapılacak dünyada bre gönlüm
çabaladın fuzuli işlerle duvar/sızım

kader yükü sardı bedenimi bulvar/sızım
ağı içirir her dem hasretin kanar/sızım
ne var ki yakılacak dünyada bre gönlüm
sönmedi ocağımdaki kor ateş zar/sızım

yalnızlığa doldur kadehi saki bar/sızım
geçmez peşrevden cümbüşe sazım uyar/sızım
ne var ki atılacak dünyada bre gönlüm
kabahat küfesini doldurdun umar/sızım

âdeme akıl erdiremedim karar/sızım
harabelere döndü beldelerim çar/sızım
ne var ki ütülecek dünyada bre gönlüm
dost bildiğim toplar tası tarağı yâr/sızım

İlkay Coşkun
07.09.2009

Yeni Asya Gazetesi
24.10.2009