Ayanım Şiiri - Ali Kemal Tavukçu

Ne zaman ortalık kalksa yerinden
Yaralar ruhumu çokça derinden
Derilmiş güllerim solmuş serimden
Yine karakış yine ayazım

Sil baştan başlamak lazımsa eğer
Her yolu denedim gitmiyor keder
Sitemim kendime bendime meğer
Yine kar yağıyor yine boranım

İpimi çekmeye hacet ne gerek
Şu sırrı söyleyin bizde bir erek
Unumu eledim duvarda elek
Yine koca kış yine tufanım

Harut’la Marut’u karşıma alsam
Ferhat’la dost olup dağları delsem
Pir Sultan yoldaşı gardaşı olsam
Yine tipi yağıyor yine karayım

Sözlerim kaide hepsi boş kelam
Okuyan gözlere canlara selam
Yorduysa şiirim az biraz dayan
Yine soğuk geliyor yine ayanım