Ayaküstü Bir Sevda Şiiri - Sait Karagöz

Ayaküstü bir sevdaya, doluya tutulur gibi tutulduk bir an
Bir ömür yürüyebilecekken, ayrıldık bir durakta viran
Hangi kelimeyi seçsem, hepsi emin ol kifayetsiz
Bir adın bir de silüetin baki, zihnimde nihayetsiz

Hangi çiçek bu kadar olabilir ki naif
Kim dokunabilir, hem bu kadar ağır hem hafif
Kalan ömrüne, talan da olsa  gönlüne talibim
Bil ki sensiz; hem öksüz kaldım hem de yetim

Modası geçmeyecek bir sevdasın, hatrımda
Satır satır, hece hece kalacaksın, saklımda
Çay gibi demini bırakıp, buram buram gitsen de nedametsiz
Uhdemde bıraktıklarını, demler demler içerim şüphesiz

Ansızın emanet edilmiş, bir dertsin şifasız
Kaybedilmiş bir karşılaşmasın, olsa da hatasız
Vedasız uğurlanmış, vefasız bir yolcu gibi
Elde kaldı bana, zamanın en uçsuz dibi

Ben sana yazıldım, şiirler de sana
Bu yitik rüya, bilmem çıkar mı ki sabaha
Seni senden silseler habersiz, korkma yedekledim
Umduğun amansız yarınlara, bitik olsam da emeklerim

30.05.2022