mahkum ettik hepimiz doğduğumuz gün kendimizi dünyaya
bedenimizi hatta yüreğimizi bile ipotek ettik yalancı sevdalara
günahı kimindir bilinmez
acısını kim çeker oda bilinmez
bildiğim
namusu uğruna canlar alanların
başkalarının namusuna göz diktiği
bildiğim
yalan söylemekten ve söyleyenden nefret ederim diyenlerin
kendi çıkarları uğruna doğruyu bile bilmediği
bildiğim
kendisine yapılmasını istemediği şeylerin
başkasına yapıldığı.
kurumuş bir otla
sevgisiz bir insanın hiç bir farkı yoktur bence.
ne istediğimizi bilmiyoruz
ne istemediğimizi de
aslında neyi bilip neyi bilmediğimizi de bilmiyoruz
ayakta duran cesetler topluluğuyuz sadece
kaygılarını azad etmiş
sevgilerini mahkum
gözlerine mim çekmiş
ellerine kelepçe.
nasıl öldüğümüz yada öleceğimiz önemli değil
ama son sözümüz hep erkekçe...
Kayıt Tarihi : 20.2.2005 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!