Ben ayaklı bir elbise askısıyım.
Her tarafım ayaklarımdan İbaret.
Konağıyım çıplak tenin yorgun bekçilerine.
Az önce üstüme bir pantolonun ağırlığı asıldı.
Üzerinde uzun yollarda yürünmüşlüğün yorgunluğu,
Dizlerinde yıllara yenilmişliğin diz vermişliği var.
Yanıbaşında kolalı bir gömlek boy gösterir.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta