Ayaklarının Altında Mevsimler
Ayaklarının Altında Mevsimler
Zamansız sevdalar durağında,
Bir yol ayrımına denk geldim.
Kırışmış zaman çizgisi alnımda,
Hissettiğin koyu yalnızlık bendim.
Saklanmış sevi masanın altında,
Pustuğu yerden çıkarmak istedim.
Ciğerlerimin kan tadı hala ağzımda,
Kustuğum aşkın kanlarıdır nevrim.
Kan ve aşkın ölümsüz dansında,
Nadas zamanı tohumlar ektim.
Yeşersinler istedim her bastığında,
Ayaklarının altında dört mevsim.
Geçen bu uzun zaman zarfında,
Üstüme sevdaları kuşanıp geldim.
Bir sevda ki bekliyor kapında,
Orda olduğunu bilmesi tek derdi.
Bir yalnızlık hissi sol yanımda,
Bende bıraktığın yalnızlığı sevdim.
Bir yalnızlık hissi karnımda,
Bende bıraktığın açlığı sevdim.
Eziyet, sıkıntı, üzüntü var adında,
Geri dönemem o yolu çoktan geçtim.
Cefa, yol, gidiş var adının ardında,
Geri dönemem artık bunu ben seçtim.
Kayıt Tarihi : 20.1.2024 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zamansız sevdaların hüküm sürdüğü bir durağın ortasında yaşayan genç bir adam vardı.Kırık dökük bir masa ve zamanın izlerini taşıyan bir sandalye etrafında duygularını ölümsüz bir şiire dönüştürdü. Zamanın nadasında, tohumlar ekti ve umut yeşermesini diledi. Her adımda, sevdasının ayaklarının altında dört mevsim yaşamasını istedi.Bir yalnızlık hissi, içindeki derin boşluğu doldurmuştu.Geri dönemeyeceği bir yolu seçti. Geçmişin ağırlığından kurtulmaya ve yalnızlıkla açlığı sevmeye karar verdi. Yol, cefa ve gidiş, artık onun özgürleşme hikayesinin bir parçasıydı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!