Ayaklarının Altına Kül Olsam

Sen mi geldin, ey ölüm?
Vakit geldi demek,
Demek bugünmüş son günüm

Oysa henüz erken diyordum.
Meğer yokmuş zamanı
Ani oldu, beklemiyordum.
Geldi işte, ömrün hazanı

Yeni yeşerecekti yapraklarım.
Dört bir yana uzanarak,
Serpilecekti taze dallarım

Şimdi çıra olacağım ocaklara.
Bir anne külümü karıştıracak.
Isı vereceğim esmer çocuklara,
Çatırtı sesleriyle yanarak.

Ve sonra birden söneceğim,
koyacaklar küllerimi kovalara
Kül yığınları arasına döküleceğim
Tepelere savrulacağım rüzgarla

Belki ayaklarının altına gelirim
Görmeden ezip geçersin beni
Senin ayaklarını ben bilirim
Küçük parmaklı ve ince bilekli