Ayaklarına Elem Dolana Şiiri - Süleyman ...

Sarılı tütünüm, yanar dururum,
Kalpte bütünüm, yerimi arar dururum.
Kim ki bana ihtiyaç duya; arar, bulurum!
Aşk kansere de olsa inan, yarar bulunur.

Nefy unutmaz; unutulur.
Kim ki sana zarar vere, unut onu.
Ben maviyi özledikçe hep bulut olur.
Bulutlar parçalansa dahi bana umut olur.

Konuk olur birkaç tabak soframa.
Mesafe koydum yalan dolana.
Kim ki birisini yüz üstü bıraktı;
Ayaklarına elem dolana.

Üşüyorsan haber et gelem yanına,
Muhabbet değil aramızda bir selam var ola.
Avuçlarımda nebula,
Kalp ki bana ait değilse ben onda ne bula?

Ferhat bu kadar sevmiş, görmezse Şirin kör ola.
Kıymeti kimde gördüysen tezden dön ona.
Kalırsam karanlıkta, yak ışık.
Kimi şairin kalemine yalnızlık yakışır..

Bugün sokaklarda bir başımaysam kaldıramadığım şeyler vardır.
Denizin uyuması, dalgalarımı uyutması, biz denizle ayrıyız.
Hayal sanılan adam rüyadan uyandı, hayatla tanıştı.

Hüzün ağacı varoşlarda yetişebilen tek canlı.
Ben diktim ben yaslandım beraber yaşlandık
Ruhumda bunalım vardı bir süre, toparlanamadım
Manevi boşluğumda bunadım

Uyanmasam artık, kuzeyde kalmasam?
Bu gece güneşim içime batmasa?
Kovuklardan ayrılmam kavgalarda yaralıysam.
Efulim geçmiş ola, şiirler solmaya.

Öncesi ve sonrasına yakındım, harbidir.
Bir tutam hüzün vaktidir.
Avuçlarımda sığla.
Kim ki bir anda solar, ayaklarına elem dolana.