Ayaklarımı Kurşunlarken Kararsız Gelişle ...

karanlıkta kurduğum düşler aydınlattı yolumu her daim
terkedenlerin yasını tutarken terketmemeye and içtim ben!
çünkü ağlamayı unutmamışken ağlatmak yakışmazdı sevdalı ruhuma...
sen esen ruzgara aldanıp yön değiştiriyosun hep
bense kıblem gibi sana dönük yüzümle tebessüm saçıyorum
ayaklarımı kurşunlarken kararsız gelişlerin..

ey elleri ezberim!

hakettiğimse çıkmaz sesim
yok değilse ses veren sen ol gayrı
kalmadı gücüm yıkıldım yıkılıcam
buz gibi eriyosun dedikçe kırıldın belki
ama bak damlalarınla avunuyorum
yetim koyucaksın beni biliyrm
gidiceksin en sevdalı anımda
ölümüm olucak inadın
ve sen ölümümle sarılıcaksn varlığıma..