Ayaklarımda tekerim dönüyor

Altımda dört tekerlekli arabam
Ayaklarımda tekerlerim
Ellerimde frenim
Ve ellerimde pedalım
Alabildiğine koşuyorum
Dağlardan derelerden değil
Hiç ayağımın altını gıdıklamıyor balık
Ve hiç yaban güllerine kavuşmuyor ellerim
Bir karınca yuvasını ezdiğimde ağlamıyorum
Duygularım böylesine kör ve sağır
Ama yine de polyanacılık oynuyorum
Bazen yokuş aşağı bırakıyorum
Pedalım kendisinden dönüyor
Hızlanıyorum
Sonra korkuyorum
Belki duramam, bir yerlerim kırılır
Sakatlanırım, arabam bozulur yürüyemem
Canım yanar, ondan korkuyorum
Elim frene takılıyor istemeden
Ter içindeyim
Kıpkırmızı kızarıyorum
Pamuk tarlasında işçiler gibi sırılsıklamım
Sonra duruyorum
Derin bir nefes alacağım
Nefesim yetmiyor
Ve ayaklarım tekerim hala dönüyor