Ayaklarım Var Şiiri - Didem Atav

Ayaklarım Var
Şıkırtilarla sallanan ayaklarim var
Her adımda yeni yeni açılan yollara varır.
Vardır bilir
Ama bu sonsuz yolun yan sinirlarinda izleyiciler
Niye seyrediyorlar hayatı
Akip giden insanları

Kimi geçmiyor oysa
Kimi yanda uykuda
Saatler asılı akrep yelkovanin savaşında
Sabırli
Gösteriyor zamanı
Sabit elde

Gözler yerde geçenler i aktariyor
Bildiriyor sayısını insan akışlarinin
Benim ayakkabimdan ses cikiyor o kalabalikta akarken şıkır şıkır
Bazıları bir o yana savruluyor
Çarpışıyor olağanlikta
Bir bulut kaplasa ustlerini karabulut da olsa
Hepsi aynı atomosferin altinda da olsalar
Ayrı ayrı yolları dünyaları
Bir tek hissetikleri kasavet iclerdeki
Ama sözlerde gümüş ses iclerde ve evlerde isli ocak...

Bunu mu yürüdüm yillarca ,buna mi yoruldum, sonra , sordum da mi buldum
Hep yuruyorum sıkirtili ayaklarimla
Beden bazen orda, kafa hep baska yerde
Ayaklarim cekti acimi
Ben yurudum onlar geldi , mecbur,
Bu bedene sabitlemisler
Kafa hep baska yerde ruh başka

Asılı saatleri kovaladilar,oysa
Saatler sabit

D.A.