Ayaklarım Suda Şiiri - Aynur Uluç

• 

  Ayhan Kurudere

  kırk yaş şiirini okuduğumda şairlerinde şiirlerinde başka bir yönüyle tanışmış oldum,daha önce göremediğim yanlarını gördükçe şiir severliğim beni doğru yolda yürüdüğümü ispatlamış oldu,şiir içeriğine yorum yapacak durumda değilim etkisinden çıkabileceğimi sanıyorum o yüzden şiirle ilgili duygularımı birarada tutamıyorum enfes,ben öğrendimki daha önce fark etmediğim bir şeydi,sadece okurlar değil şairlerden şairlerde etkilenebiliyor harikalar çıkarabiliyorlar bu etkilenişimlerden,hal böyle oluncada biz şiir severlere bayram oluyor
  saygımla

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ayşe Yarman Öztekin

  Anlatım, değişik ve büyüleyici.
  Çok etkilendim.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Hasan Büyükkara

  Babalar ölümü dengede tutar demiş şair. Hayatla ölümün dengelendiği dönüm noktaları vardır insanların yaşam sürecinde.
  
  Şairin diğer şiirlerinde olduğu gibi bir masal havası isteği mevcut bu şiirde de. Şuurun en dip yanlarının üste çıkma baskısının en koyu hissedildiği böylesi duygulanmalarda her bir şey yeniden ve derinden tanımlanmak istenilir.Veya kendiliğinden içimizde yeni tanımlar doğar.
  
  Çizgi üstünde aldığım yolda
  Kıvrıldı işte dümen
  Aynada yüzüme baktığım o gün
  Tarihi kazıdı beynime görünmez bir el...
  
  Bütün çok özel anlarda olduğu gibi tedaileri şairin kendisinde bir şiir bu..
  
  Ama yine de şairin söylemek istediğinde Nureddin Özdemir in şu mısraları saklı sanki..
  
  Yakan güneş,durgun deniz...hepsi boş
  Ölümsüz ve gerçek olan biziz....yalnız biz..
  
  Saygılarımla

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Aynur Özbek

  Evet, güzel ve yerinde bir soru:)
  
  Bir şiiri yazılma tarihinin üzerinden süre geçip de yeniden çalıştığımızda içindeki duyguyu değiştiriyorsak , işte bu büyük haksızlık olur bence şiire ve insana.
  
  Ancak zaman geçip de, eski bir şiirinize genel olarak biçimsel anlamda bu süre zarfında edinilmiş bilgilenimlerin ışığında tekrar baktığınızda ondaki (deyim tam yerindeyse) acemiliklerinizi görüyorsunuz. Şiirin zaten bütününde anlattığını bir de düz yazısal sözlere benzer ifadelerle ( eklemeler yaparak ) illa anlatmak gerekliliğini sanıyorsunuz ilk yazılışta. Yani bugün, tek yapılan şey, şiiri biçimsel fazlalıklardan kurtarmak, damıtmak oldu.
  
  Senin fikrin bu anlamda çok önemliydi Tuğba, bu şiirin eski halini bilmen, içselleştirmiş olman ve yakın tanıklıkların nedeniyle. Demişsin ya verdiği duygu aynı. İşte en büyük endişemi (ben dile getirmesem de) olumlu yönden yanıtlamış oldun.
  
  Sağol:)
  
  Sevgilerimle
  Aynur Özbek Uluç
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Tuğba Gürelli

  Ben bir kitabı bir ilk aldığımda bir de bir yıl sonra okurum. Önceden ne almıştım şimdi ne hissediyorumun muhakemesini yapmak için.Ama şiir galiba ayrı duruyor bende bu anlamda ( bilirsin ben pek şiirle oynamayı sevmem).Şimdi beni düşündüren şu oldu ki değiştirdiğin dizelerle yeni senden çıkan dizeler arasında ki duygu değişimi midir? Yoksa '' ya şurda ki dize biraz eğreti durmuş bu olsa daha mı iyi olurdu'' nun bir biçimsel değişimi midir?
  Benim ilk okuduğumda aldığım hazla şimdi aldığım haz arasında inan hiç fark yok. Hangi hislerle üstünde oynamalar yaptın bilmiyorum ama. İnan bu halini de sevdim şiirin. İçinde ki erkek at şaha kalkmış gibi bir his uyanıyor bu şiiri her okuduğumda biliyor musun?

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (15)