Akşamları uyku tutmayınca saclarının her telini sayarım
Ben sayana kadar güneş çoktan kara pencereme ilişir
Her sabah hayaller kurup aşkından yana rızkımı ararım
Ne zaman yolda seni görsem yorgun ayaklarım baş olur
Yoksa güzel sen benim aklımı başımdan almış olmayasın
Hani o zavallı ayaklara kızmak inan bana haksızlık olur
Bir akılsız başın peşinde az mı koştular anlatsam şaşarsın
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta