Ayaklarım Şiiri - Sabri Güler

Hadi beni gezmeye götür,
Dedim ayaklarıma.
Olur patron dedi derhal,
Gidelim istediğin yana.
Hiç itiraz etmedi buyruklarıma.
Düşündüm de kim taşırdı,
Kim gezdirirdi beni,
Onlar olmasa.
Çok hakkın geçti,
Çok taşıdın beni,
Ah bir de ağrın sızın olmasa,
Değişir miyim seni,
En modern arabalara.
Çok şey borçluyum beni,
Her yere ulaştıran ayaklarıma.
Ne rot isterler ne balans,
Kah pabuçlu, kah yalınayak,
Emrime amade.
Oturduğumda sızlarlar,
Ama beni taşıdıklarından,
Hiç pişmanlık duymazlar.
2001/Temmuz