Ayaklar Altındaki Bu Şehir

At kestanesi değildir zemini acıtan
Geceler bembeyaz diyoruz
Gölgeler karanlığa saklıyor kendini
Üç numara bol giysiler içinde

Serer cismini önümüze kavramsızlık
İyice derinleşir bağrımızda
Tarumar çiziklerimiz

Çok sık oynadığımız oyundur
Sessiz sinema
Albüme gömülür boy boy afişlerimiz
En güzel gülümseyen gözyaşımızken
Bir o kadar hilekardır
Sokağa yansıyan yüzümüz

Nasıl katlanıyor bunca zulme
Ayaklar altındaki bu şehir?