Bedenimin yolu toprak, hayatım siyah beyazdır.
Haram bana korkmak, boş buldular meydanı.
Kitabımda yoktur yılmak, benim varlığım limandır.
Mizacım değildir kalp kırmak, uzak tut benden duygu korsanlarını.
Bulunduğum ortama daimî neşe saçarım.
Yeri gelir evsiz kalanla paylaşırım odamı.
Zaman zaman kendi kendimin babasıyım.
Geceleri süsler bir kalem ile bir defter şirin masamı.
Ne yaparsan yap benim zihnim fitne fesat çıkarmaz!
Benim tek bir işim var, o da size rağmen başarmak!
Ne dememi bekliyorsunuz onlar sözlerinden dönerken?
Benden uzak durun karakteri kafadan sakat olanlar!
Söyle bana kim kaçırdı senin keyfini?
Düzeltirim moralini, sözlerim silahım ve yanımda ilham perisi.
Dertler geçicidir, bu yüzden kapılma dehşete.
Unutma sen benim biricik mutluluk perimsin.
Bırak seni mutlu olmandan ötürü kıskansın.
Hatırla sen ona ömür boyu haramsın.
Kendine gel, silkin ve artık ayaklan!
Şunu hiç unutma: Sen iyi ki hayatımdasın!
Onların aklı tek bir olguya çalışır o da menfaat!
Oysaki ben onları basmıştım bağrıma.
Ne olursa olsun koşacağım başarıdan başarıya.
Anladım ki sizinle asla çıkılmaz dikenli yola!
Bir tarafta kafadan sakatlar, bir tarafta ise alçaklar!
Fark ettim ki bunların hiçbirinde kalmamış bir gram ar.
Kendinizi kandırmaya devam edin anlamsız bir masalla!
Hiçbir zaman başarılı olamayacaksınız bu hayatta!
Bu çocuk daima atakta her türlü koşul altında.
Ağlamayın ben gerçekleri önünüze koyup onları yüzünüze çarpınca!
Aslında sizinle kurmak istemiştim yıkılmayan dostluklar.
Dört bir yanımı sarmış iflah olmayan yamyamlar!
Olanları kafaya takmazdım ama şimdi isyan ediyorum çok acayip.
Ruhunu emiyor başarılarımın aynısına erişme hayalin.
Üzgünüm tükeneceksin düşündükçe o hayali.
Kendine gel ve hatırla gözünün önündeki hakikati.
Maalesef insanlığa uzun bir süredir dargınım.
Şu an fark ediyorum ki eskiden çok safmışım.
Suya kanar gibi kucağını açan herkese kanmışım.
Gözlerine ışık olacak ruhumu çevreleyen yangınım.
Seni kınasam ne olacak ki esefle?
Yüzünü görsem seni yerin dibine sokacağım bir nefeste!
Ben bir piyonum ve deviriyorum neşterimle vezirleri!
Memnuniyetle giyerim parçalayacağım bir beden için eldivenlerimi!
Bir günümü özetleyeyim: Çok stresli!
Yaşadıklarım ruhumun içinden onu delerek geçti.
Gel anlatayım dertlerimi koy masaya kahveni.
Şerefsizlik modaysa meraklanma ben buldum en iyi mankeni.
Size göre herkes adi ise ben aranızdaki en masum adiyim!
Temiz yaşamın en şerefli gazilerinden birisiyim.
Kalbimin temizliği senin adın kadar gerçekliğim.
Bundan böyle sadece üç beş kişiye müsaitim.
Kayıt Tarihi : 20.1.2024 03:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ege Erkek](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/20/ayaklan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!