Ayakkabılarımı Arıyorum Şiiri - Yorumlar

Gemiş güzel insanlar güzel yaşianmışlıklar anılarsa hep taptaze güzelliğinde heygidi günler dedirtiyor harikaydı saygılarımla.

beni cocuklugumdaki bayramlara goturdunuz benimkisi ise cok istedigim ama ne soyliyebildgim nede almaya imkanimiz olmadigi sari ayakkabilar idi zevkle okudum

beni cocuklugumdaki bayramlara goturdunuz benimkisi ise cok istedigim ama ne soyliyebildgim nede almaya imkanimiz olmadigi sari ayakkabilar idi zevkle okudum

SEVGİLİ YAVUZ .........
SAATLERDİR UĞRAŞIYORUM ANTOLOJİ HER YÖNDEN KAPALI ZAR ZOR GİREBİLDİM SAYFAYI ÇEVİRMEKTEN KORKUYORUM SÜREKLİ HATA VAR TEKRAR DENEYİN YAZISINI OKUMAKTAN GINA GELDİ....
VE SON ÇARE ŞİİRİNİN ALTINA YAZIYORUM AF OLA MSN DEDE ZOR YAKALAMAK BİLİYORUM


GÖNDERDİĞİN KİTAPLARI VE CD Yİ ALDIM NASIL TEŞEKKÜR ETSEM BİLEMİYORUM BİLİYORMUSUN DÜNYALARI HEDİYE ETTİN BANA AYRICA CD MUHTEŞEM SES TON UYUM .....YAAAAA İYİKİ VARSIN İYİKİ DOSTUM ARKADAŞIMSIN SENİ SEVİYORUM.......BELKİ MSN DE YAKALARIM ...ÖNERİNDE SELAMLARI VAR SANIRIM KONUŞMUŞSSUNUZ YAKIN BİR ZAMANDA .....
MÜZEYYEN BAŞKIR

Zaman tükenmekle kalmıyor,tüketiyor da zamanla hayatımıza katılanları!Sevdiklerimiz,eskimiş bir çift ayakkabı ve umutlar!Sıcaklığını yitirmiş olmasına karşın koynumuzda ateşten kor duran!
Büyüklerimden dinledim ben de,biz daha şanslıymışız da hemen her nimete ziyadesi ile gark olunmuşuz.İyi de önemli olan bu değil,huzur ve içten tebessümler ile samimiyetle okşanan baş:)))Sevgiyle yoklukları bile görmezden gelebilen yürek:)))
Değerli Yavuz bey,inanın yaşıma inat çocukluk günlerimi hergün gün be gün yaşıyorum:)))Halen büyütemediler beni:))Ama yine de dünlerimi çokkkkkkk özlüyorum,pembe panda botlarımı ve kırmızı+mavi doralarımı:)))
Rabbime emanetsiniz:)))

ne garip değil mi? hayatımızın belli dönemlerine damgasını vuran objeler vardır. ne zaman bir yaş ımıza dönmek istesek, zihnimizde, önce o dönemin objesi canlanır gözlerimizde. çocukluğumuzun en belirgin objeleri bisikletimiz, misketlerimiz dir. ama bayram pabuçlarımızın yeri her zaman başkadır. sanki yitip giden sorumsuz, çocuksu günlerimizin özlemi gibi. çoğunlukla rugan dır. rengi de büyük olasılıkla kırmızıdır..çiçekli bir tokası olur. ve sadece bayramda giymeye izin vardır. sonra dolaba kalkar. sadece gezmeye giderken giyilir. ne hikmetse hemen de küçülür dü ayağımıza. ne çabuk büyümüşüz, farkına varmadan..gülümsettiniz..gözlerimi geçmişe daldırdınız..teşekkür ederim..

sevgili yavuz ...bakma sen beyenmiyenler şöyle dursun ....harikasın ..
tıkandım boğuldum yutkundum...evet o ayakkabıların içinde özlediğimiz anılar sayılamıyacak kadar ama gerçeğinin ne olduğunu kavradığımız yaştayız galiba ...selamlar
müzeyyen başkır

Bayramlar mı eskidi, bizler mi yaşlandık? Ya da bir başka versiyonu bu sorunun, bu yazıyı okuduktan sonra: Ayakkabılar mı küçüldü, ayaklarımız mı büyüdü? Galiba ikisi birden... Yüreğime dokundu satırlarınız sevgili dost yürek... Şimdi bir başka bakacağım çocukların ayaklarına.. 'Dost başa, düşman ayağa bakarmış' diyenler şöyle dursun kenarda... Özlem olacak bizim bakışlarımızda... Dindirilemez, avutulamaz ve bitmez-tükenmez bir özlem... Yine de... Mutlu Bayramlar... Sevgilerimle...

Çok kıymetli dost,
'Başka söze gerek yok' veya 'Sözün bittiği yer' denilecek baş yazıdır bu.
Aklıma bayramlık ayakkabılarımdan öte, orta okul öğretmenimin hediye ettiği ingilizce kitabım geldi yine hatırıma. Kütüphanemin rafından çıkarıp öperek ilk bayramlaşmamı yaptım yaşlarımın sicim gibi aktığı gözlerimle.
Orada bir söz vardı yaşamımı biçimlendiren. 'Ayaklrı olmayn birini görene kadar, ayakkabılarım olmadığı için ağlıyordum.' yazıyordu ilk sayfasında ing. olarak.
Ben o gün, bu gündür her acımda bu sözü düşünerek rahatlamış, şanslı insanlardan biri olduğumu düşünenlerdenim.
Bizler taşıdığımız değerler kadarızdır. Ne tahslimizin, ne mevki ne de parasal gücümüzün değeri kadar değiliz. Bu düşünce ışığında, eğer bunları bizdn sonraki nesillere aktarabilmişsek,korkmamız için hiçbir sebebimiz olamaz yarınlardan. Dününü bilmeyen, yarınlarını şekillendiremez çünkü.
Her zamanın kendine göre artı ve eksileri olacaktır elbette. Mühim olan, taşıdıklarımızın, güncelleştirme içindeki çoğalmışlığı ve evrenselliğidir. O günlerde bu denli teknoloji olmadığından, işimiz zordu duyurulr konusunda. Bu teknoloji ile yapacağımız bunca güzel özelliklerimiz varken, bizler yine büyük eksikliklerimiz içinde değerlerimizi taşımaktan aciz kalıyoruz.
Bu y taşıdıklarımızın altında kalmışlığımızdan, ya da onları hak etmeyişimizdendir muhakkak.
Bu bayram arefesinde tekrar bu konuyu gündeme getirerek yerimizi fark etmemizi sağladığınız için sonsuz teşekkürlerimle.
Hepimize bayram sevinci ile dolu nice sağlıklı ve huzurlu bayramlar.
Sevgi yüklü saygılarımla.

Dünü özlemek bugünün değerini bilmemize engel değilse güzel.Dün de bugündü bir zamanlar, unutmayalım! Daha ne dünler gelecek.

Yarınınız bugününüzü aratmasın.
Eskinin değerini bilen, yeninin de lezzetine varır.Yeni ayakkabıları eskilerine değiştiğimizi fark etmeli.
Gününüze bayram dolsun.

dostça...
Gülgün Çako