Ayakkabılarım 5. hikâye Şiiri - Yorumlar

Ayakkabılarım 5. hikaye

Bu şehrin kaldırımları artık beni kusuyor, tutunduğum pervazlar buz gibi elimi yakıyordu. Beni koynuna almayan bu şehrin cür'etkârca sunduğu memelerinden bende nasipleniyor dum

Cüzdanımı katlamakta zorlanıyor, ilk defa çantamda keyfi harcayabileceğim kadar param oluyordu. Caddede ağır adımlarla ilerliyor, keşfetmeye çalıştığım şehrin sokaklarında belki de yitirdiklerimi arıyordum. Tepelerde rüzgar bile farklı esiyor, lodos kanatlarında ne keskin kekik kokusu, ne buram buram erguvan kokusu, nede taze tezek kokusu taşıyordu… Tezek kokusunu bile özleyeceğim hiç aklıma gelmezdi. Bu kokuyu, annemin ve babamın sevdalı bakışlarını ve Aşık Sali amcanın kaval sesini burnumda tütüyordu... Burada poyraz trafik keşmekeşindeki araçların korna seslerinin, küfürlerim arasından sıyrılıp, kanatları lime lime edilmiş yaralı bir kuş gibi yüzüme çarptığında, bana getirdiği sadece egzoz dumanı ve yorgun insan kokusu...o zaman burnumu sızlatan özlemlerimle övündüm.

Yedi tepe aşka ve masumiyete doruklarını çoktan kapamış, aşk kadehin içinden yudumlanan vişne&şarap karışımı lezzeti olmuştu. İnsanlar kuruyan göz pınarlarından sadece para –para bakıyordu. Para canavarları ile yaşayabilmek için; Birinci kural, banknotlarınızı istifleyebileceksiniz. İkinci kural, akıllı olacaksınız. Üçüncü kural, vahşi bir sırtlan olacak, ceylanı vahşice parçalarken aslana yem olmaktan kurtulamayacak olsanız da kurtulmuş gibi rol keseceksiniz. Kulaklarınızda hep o çaresiz ceylanın iniltisi, aslanın ise iştahlı kükremesi çınlayacak ama yinede savaş baltalarımız hep bilenmiş,bilenmiş olacak. ..Sırat köprünsünden geçmek gibi bir şeydir bu şehirde yaşamak. Metropollerde günahlarınızla sınanmazsınız... Günahsız olanlar yanar cehennem ateşinde de harlı olan bencillik ateşinin orta göbeğinde de. Bu köprünün başında sizin için Allah’a yakaran peygamberinizde yoktur. Sınavınızda Allah ile başlaşa kalabilmeyi başarabilmişseniz eğer çok şanslısınızdır aslında.