Ayakkabılarım Şiiri - Akın Korkmaz

Ara sıra camiye giderim
Keşke hep gidebilsem
Engel olan yok bilirim
Ama biraz gevşeğim
Biraz da sersem

Bir an bile olsa
Camide huzur bulurum
Melek gibi adam olurum
Günahım ne çok oysa
Lakin aptal başım
Çıkınca unuturum

Ara sıra bir hal gelir başıma
Tam camiden çıkacakken
Ayakkabımı bulamam ben
Sağa bakarım yok
Sola bakarım yok
Kalırım yalın ayak
Bir başıma avluda
Yürürüm yere basarak

Modadan falan anlamam
Hatta ayakkabılarım sıradan
İcabında kıytırık bile sayılır
Ama ne hikmetse hırsızlar bayılır

Bu bir mesaj olmalı
Daha çok gitmeliyim camiye
Ya da en son ben çıkmalıyım
İsyanlık benim neyime
Hem aklıma gelir birden
Geçilmiyor sokaklar
Yalın ayak gezenden
Halime şükür etmeliyim
Ve dua bekler birileri
Hali vakti beter benden