AYAKKABILAR...
Ağzı hep açık,
Biraz kaçık...
İkiz erkek,
İkiz kız...
O ona yetişmeye çalışır,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Şiiri bir türlü bulamadım. Yorgunluktan olsa gerek ama sonunda başardım Halenur Hanım...
Benim ayakkabılarım raflarda çeşit çeşit dizili durur.. İhtiyacımdan çok belki. Hal böyleyken nedense kıyafetime uygun ayakkabı sıkıntısı çekerim hep.. Kıyafeti gösteren şüphesiz uygun bir ayakkabıdır. En şık giysiyi berbat eden de uyumsuz bir ayakkabıdır. Haksız mıyım?
Tam puanımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta