Ayakkabı Boyayan Cocuk

Çocuk yüzünde yorgun bir hüzün
Umutları sığdırmış küçücük sandigina
Gün doğmadan yerleşmiş kaldırım kenarına
Dokuz,on yaşlarında uykuya hasret bir yüz
Otobüs durağında,tren istasyonunda
Bir tazecik fidandı,erken bahar çağında
Yoksulluk nedeniyle yaşanmaktaydı bu güz.
Asılıdır boynunda küçük boya sandığı
Her sabah çıkar evden gözlerinde umutla
Mavi bir bisiklettir yüreğinin yandığı
Ve başlar sanatını hemen icra etmeye
"Boyayalım agabeyler,cilalayalım "
"Parlamazsa bey amca,para vermezsin sende"
Bir kaç müşteri gelip fırçayı sallayınca
Minik eller keyifle daha hızlı çalışır
Zordur elbet bu yaşta sokaklarda yaşamak
Fakirlik zorladımı,insan çabuk alışır
Elinin emeğiyle kazandığı paradan,
Mutlu olur,gururla küçük göğsü kabarır.
Onu kem nazarlardan elbet korur yaradan
Sıcacık bir simitle gazozu yudumlarken
İzmir kordon boyunda caddeler ıssızlaşır
Kış aylarında böyle,gün batıverir erken
Yarın sabahtan vakti,yine iş başlayacak
Ayakkabı boyayayan bu küçük usta eller
Yarının başarılı iş adamı olacak.