Ayakkabı Boyacısı Şiiri - Selman Karaduman

Mardinli bir çocuk,
adı Şehmuzdu.
Elleri simsiyah,
yüzü mutsuzdu.
..
Yaklaştı usulca başı dim-dikti.
Uzanan parayı geri çevirdi.
Dilenci değilim,boyayayım mı dedi.
Boya aslanım gitsin ruhumun kiri.
Bir sağa,bir sola fırça sesleri,
sukunet içinde döktü içini.
Varoşta oturur beş can bakarmış,
tatilde çalışır,okur-yazarmış.
Serveti sandığı,defter-kitapmış.,
Tek duası büyüyünce doktor olmakmış.
Eğer dedi Şehmuz,doktor olursam,
çalışmaz kardeşlerim belki okursam.
Boyandı ve parladı ayakkabılar
hem gitti ruhumdaki tüm karartılar.
Bitti ağabey dedi,artık gideyim,
ekmeğimin peşinden ilerleyeyim.
..
Elleri simsiyah,
yüzü mutsuzdu.
Mardinli bir çocuk,
adı Şehmuzdu.