Ayakkabı Boyacısı Şiiri - Seçkin Tok

Buyurun lütfen, ayakkabı boyacısı geldi
Boyasında bir damla ruh nağmesi
İki üç adım mesafe
Ve bir bardak hoşaf suyu
Alışmak kadar zor sensizliğe mesleği
Sevişmek zamanla hiç durmadan
Soruların sebebini kimse bilemeden
Gereğini yaparım, edasıyla
Hesapsızca tutkulaşmış buğulu camlarda

Öbürünü ver ağabey
O ayağının suçu ne de
En sona saklıyorsun!
İkinci planlarda sargılanmış
Tıpkı “tıpkı diyebileceğim örneklerden biri” gibi
Zil zurna sarhoş
Bar kadınlarını esinletircesine
Niyetsiz ve kaprisli

Söyle ağabey
Cila da ister misin, parlatayım mı
Gülümsemem bıyık altı ancak
Komşu dalkavuklardan bir farklılık sezersin benden
Tadını kaçırmadan laf kaçkınlığının
Kınını delen bıçak sabrıyla.

Bir pot kırmayalım diye
Kana kana su içmeyi unutturdun.
Vefanın anlamını
Uçurumun sağanağını
Saygıların hor görülmesi ile
Unutturdun.
Dilin gücü yok ki itelesin dişlerimi
Tövbelerin pususuyla can verebileyim.

10 Şubat 2005
02.49