-I-
Oturmuş, kendimi arıyorum odanın ortasında.Pencereden sarkan şehrin
eğreti görüntüsünde ayak izlerimi, rüzgarın garip uğultusunda kim bilir kaç zaman öncesi yitirdiğim sesimi ve kirli sokak lambalarının altında usulca kaybolup giden gölgemi.
Uyku tutmaz geceler birikiyor yastığımın ucunda…Zaman mı öldürüyorum
yoksa ıssızlığın haykıran çığlığında zamansız ölümlere mi savruluyorum belli değil.Asırlık savaşlardan çıkmışçasına yorgunum.Her hamlede bedenimden
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
