Ayak Sesleri Şiiri - Ethem Altan

Ulubey Bağlarbaşı mahallesinin
Yetmiş beşinci sokağın
İki katlı bir gecekondunun
Alt katında
Bu gece!
Sormayın bu gece!
Saat üçte
Üzerimizde ev sahibinin ayak sesleri var
Gözlerimizi diktik tavana
Ev sahibinin ayak seslerini dinliyoruz
Durmuyorlar, dinlenmiyorlar
Üzerimizde geziniyorlar, tak tıklarla
Bir şey diyemiyoruz, ses çıkaramıyoruz
Dersek kötü oluyoruz
Aramız açılıyor
Ne olabilir bu tak tıklar?
Çocukları mı hasta?
Dinliyoruz benzemiyor
Fırında pasta börek mi yapıyorlar?
Yok yok o da değil
Başka ihtimalde kalmadı hani
Eşim kızıyor
Eline bir odun parçası alıyor
Vuruyor tavana bir kaç kez tak tak
Ne yapıyorsunuz der gibi
Biraz kesilir gibi oluyor
Az sonra tekrar tırmalıyor kafamızı
Ev sahibinin ayak sesleri!
Nedir bu?
Bu arada saate gözüm ilişiyor
Saat üç olmuş
Yirmi dörtte başlamıştı bu sesler
Bu ayak sesleri
Akıl almaz bu sesler
Öyle bir isyan ediyorum ki dünyaya
Herkese, herşeye
Bütün ev sahiplerine
Uyuyamadık bu gece
Eşimle ben
Ev sahibinin ayak seslerinden.
Ankara 1983