Ne zaman kendimle kalsam baş başa
Mâbedime dalar ayak sesleri
Benliğim ürperir, düşer telâşa
Huzurumu çalar ayak sesleri
Yankılanır boşluk o meş’um sesle
Yaklaşır iştahla, şevkle, hevesle
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Şiir şiir olma özelliğini aşmış bir mana denizi olmuş. İşte Necip ruhundan bir örnek bence böyle başkasını bilemem. Yalnız şu son kıta acaba diyorum birilerine yan etki yapar mı. İman ehli olan var olmayan var. Dünya bu herkes olacak ki yaşamın değeri olacak. Tam puanımla kutluyorum.
Kaleminizden güzel bir şiir okudum tebrikler
GÜZEL BİR ANLATIM ÇOK GÜZEL YERİNDE BİR .TANIMLAMA..HERŞEY GNLÜNCE OLSUN ENDERİN SAYGI VE SEVGİLERİMLE. EROL SAGUN.
Tebrikler efendim Uzun zamandır böyle güzel bir şiir okumamıştım.
Düşünce ve hayal aleminin ufuklarından esintiler buldum şiirinizde.Bu esintileri mısralarla oldukca güzel yansıtabilmek....Hakiki şiir bu herhalde...Selamlar,başarılar.
gerçekten güzeldi............
tebrik ederim
Mükemmel bir eser büyük bir beyeniyle haz alarak okudum tek kelimeyle mükemmelsiniz.sizi kutlarım selam ve saygılarımla.
Kutlrım. Ellerinize sağlık...
Sayın Mücella hanım efenedim şiirnizide kendimi okudum kaleminize saglık ********10 saygılaırmla
Mücella hanım...
Yüreğine sağlık...
Mısraları okuyunca içimden mırıldandım...
Demekki her ayak sesi birşeylerin habercisi diye..
..Saygıyla
Bu şiir ile ilgili 197 tane yorum bulunmakta