Ayak Sesini Dinlemek Vaktidir Aşkın

Aslında şiir olabilmek vaktidir şimdi sana
Kayıp suların kendi yolunu aradığı
O sessizlik sevişmelerinde anların
Ayak sesini dinlemek vaktidir aşkın
Gönlünün bakir ve sarp limitlerinde

Alışmak ruhani sessizliğine giderek
Yitirmek kendimi uluorta bir mevsimde
Yitirmek benliğimi o efsunlu gözlerinde
Asırlık postlara oturarak seni beklemek
Vakitler aşkı sağar iken imbiklerden
Yalnızlığımızı soyunmak giysilerinden

Bilsem ki bir çırpıda ve uluorta
Cenneti sereceksin ayaklarıma
Kadın bakışlarında yittiğim anlarda
Ay parçalanıp, ayrılacak kafesinden
Delirmiş sularda kendimizi izleyeceğiz
Ve sarılacağız birbirimize çırılçıplak

Yüzüme sürtünürken bıçkın saçların
Ben sislere gömülmüş bir dağ oluyorum
Bütün şafakları uykularından uyandırıp
Yeniliyorum özlemine kırık düşünüşlerle
Ve uzanıp anların sırça kadehlerine
Seni içmek istiyorum kana kana