Ayak Sesine Durdum Şiiri - Ozan Efe

ayak sesine durdum
kapıya varır sandım
baş ensesine vurdum
demektense usandım

türküler dokunuyor
bir ucum okunuyor
güllerden bakınıyor
başa bela tasandım

kayıyor başa zemin
sallandı yine demin
ettiğin boşta yemin
inanan bir insandım

gökyüzüne rengine
mavilikten engine
emsal olur dengine
yanılgıya basandım

çok istedi gelmeni
karanlığa delmeni
ozan efem gülmeni
tepe üstü asandım

110311denizli