Ayak Parmakları Eşitsizliği

usulümde ki özgürlük,
sana dokunamadığım her günün hasretinden,
bu kadar geniş bir coğrafyada anlatıyor olmam da seni,
gittikçe küçülmeliydin oysa ki,
gözümün göremeyeceği bir yere vardığında, kaybolmalıydın,
ama öyle olmadı, gittiğin kadar büyüdün,
unuttum sandığım kadar hatırladım seni,
ve sigara filtrelerinin dudaklarına yaptığı zulümleri,
hep yırtılır, kanardı,
ilk nefesine yapışan dudaklarının, ince ruhlu, narin zarı,
kırmızı ışıkta durup, yeşili ışığın insafına kaldığında gidiliş,
yada herhangi bir semtin durağında,
beklerken kalabalık bir dolmuşu,
ayaklarımın hissine düşüyor, ayaklarının ayaklarıma sarılıp uyuyuşu,
seni özlemek, ayak parmaklarının eşitsizliğinden başlıyormuş meğer,
bir ayakkabıcı dükkanında,
ayakkabıyı denemek için çıkardığında çorabını, bunu anlayamazdım.