Ayak izlerin Şiiri - Ahmet Ayar

süpürdü gitti akşamın turuncu rengi, denizi
bir ben kaldım, zeytin kokusu sinmiş izlerinle
yine mavisin deniz
gökyüzün, bulutların sana bakıyor
hatırlat ey deniz unuttuğum ne varsa
rüzgarın okşuyor dudaklarını

bir poyraz süpürünce gözyaşlarımı,
dudaklarıma;
söz geçiremedim yorgun ayaklarıma,
götürdü beni,
ilk gün geldiğimiz o yere;
dereboyuna
durdum baktım oyuna;
parke taşları döşemişler ayak izlerinin tozuna,
boylu boyuna

ey deniz,
kim hayıflanır benden başka,
o parke taşlarının altında?