Ayak İzleri
Küstüm yine bu aralar dizelere,
Unuttum satır aralarındaki muhabbetleri.
Eskizler çizmeyi portrelere
Güzellerin adını yazdığım tuval de.
Her dörtlük aldığım nefes di aslında,
Sözümü altın kafese koydum o köşkte.
Bilmedim,
Susmanın dile zehir olduğunu KANDIM .
Ardıma bakmam gerekiyormuş meğerse,
Görmek için ayak izlerimi.
Üstüne bastığım o notalardaki,
Sözler banaymış meğer.
Zafer KÖKVER
02.12.2014 Saat. 23’22 Ankara
Kayıt Tarihi : 7.10.2025 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!