hissettiğim zaman
içindeki hissinin ne olduğunu
bahçen dikene dönüşüyor,
kardan arta kalan çamura
-oysa seni seviyorum
derken sevdiğin sadece sesin
aynanın karşısında
hiç kırılmıyorrmuş gibi ışığın-
farkında olmadığın renkler veriyorsun
çarpıp bölünerek
kendi keskinliğinde kırıklığının
hissettiğimde renklerini
hissediyorum kırıklığını
kumsalına varıyorsun
camlaşamayan her kum taneciği gibi
her yerde
senin üstünde biçimlenmiş
ayak izleri
hissettiğim zaman
ne olduğunu
bahçen öfkeye dönüşüyor
üstünde ayak izleri
Cumhur BoratavKayıt Tarihi : 17.10.2005 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

içindeki hissinin ne olduğunu
bahçen dikene dönüşüyor,
kardan arta kalan çamura '
Cennetin kapıları ardında cehennemi görmek ; ne kötü.... ve zamanda defalarca gül bahçelerinde çamura saplanmak....gül de sadece kendini sevdiğinden midir , dikenini batırıp durur sevgiyle uzanan ele....
derken sevdiğin sadece sesin
işin bu kısmını hiç düşünmemiştim. tebrik ederim
senin üstünde biçimlenmiş
ayak izleri
bazen o ayak izlerini takip etmek gerekiyor
kutlarım
ne olduğunu
bahçen öfkeye dönüşüyor'
Demek ki sen, herkesi kışkırtan birisin.
İşini ne iyi yapıyorsun sen!
(İnsan çok mutlu iken, çok kederli iken, bir de çok öfkeli iken yaşadığını hissediyor, öyle değil mi?)
TÜM YORUMLAR (4)