Ayak izleri Şiiri - Erol Çolak

Sana gediğim ayak izlerim taze kopan fırtınalar üzerini ôrtmeden hayatından gidiyorum kapında beklemekten yoruldum, ama artık bana müsade biraz gülseydin azık ederdim tebessümünü sesini duysaydım yorulmak nedir bilmezdi dizlerim gidiyorum, geldiğim yolların dikenini sana ait sandım gül kokusu aradım teninde bir nefes ellerini koklayamadım, karınca yükü kadar umut verseydin sokağında bir ômür beklerdim düştüm geldiğim çôllerine gidiyorum.