dünya bu çaresiz kalabilirsin bir gün
gökyüzü hep mavi değildir bilirsin
mutluluklar da eskirmiş yenilenmeyince
bakarsın ki bir karanlık yerdesin
hani o taptaze gençliğin nerede
eski dostlar çoktan terk edip gitmiş
hayat diye dört elle sarılıp avunduğun
o zengin dünyan da ansızın bitmiş
sana kalan heybendeki azığın
bir parça keder bir avuç hüzün
ve kararmaya yüz tutmuş gündüzün
artık sonbahardır yaşadığın
kış da gelmiş dayanmıştır kapıya
sahi bir şeyler kalmış mıdır yolculuğa
haydi hatırla
bir ağaç gölgesini bir kır çiçeğini
ya da ölümün soğuk nefesini
bir de her akşam terk edip
her sabah yine bulduğun
geçmişin o utanmaz ayak izlerini
anlarsın ne rezil uğraşıymış bu
neyi kazanmak için bilmediğin
devlerin sofrasında çetin bir savaştır bu
ölüp de dirildiğin ama hep yenildiğin
ondandır bu sevinç bu korku at başı durur
ondandır her gece yeni bir mahşer kurulur
Kayıt Tarihi : 21.2.2009 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Akıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/21/ayak-izleri-34.jpg)
Ondandır her gece yeni bir mahşer kurulur
sağol gönüldostum eden bulur
Tam puan tebrikler
Selam ve sevgilerle
Seyfeddin karahocagil
TÜM YORUMLAR (11)