baksana gece uçarak geçiyor içimden
annem durmadan benim için sabahı örüyor
yaşadığım her günün bir anlamı var mı?
anlamı olan son günüm mü? çok geç
gece perdenin ardında karanlık var
karanlığın içinde sokak köpekleri
ben karanlıkta köpekten korkarım
gündüz korktuğum gibi.
elimdeki kalem derdimi yazma çabasında
kağıt boş gözlerle yüzüme bakıyor
bazı kızlar için ben mecnunum
ama onlar benim leylam değil
benim leylamın mecnunu devlet memuru
benimle öpüşmekten sıkılan bardak kırıldı
gölgöde kalan kelimeler hafif esmer
gözleri kamaşıyor gün yüzüne çıkardıkça dilim
secdeye varmış işaret parmağım kalemin üzerinde
yas ilan ettim içimde göz kapaklarım yarıya indi
seri katil oldum zaman öldürmekte
sonuncusu can çekişiyor saatin kollarında
her gün sohbet ettiğim kauçuk ağacı kurudu
senden nasıl bahsettiysem artık
bende annemim ördüğü sabahı giyerim
Kayıt Tarihi : 31.12.2011 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!