Ayak İzleri Şiiri - Yasin Yamak

Geçmişi sindirebilmek içindi herşey,zorla yapmak istediğim,
Okul yolunda gidişimin ertesinde,kırık kaldırımların her birinde,
Ayak izlerimi bırakarak düşündüm herşeyi.

Bitmeyen yolun yolcusu gibiydik,
Sanki biteceğini duymuş gibi,
Her anı doyasıya tadabilmek uğruna,
Gülüşlerimizi dağıtarak yaşadık herşeyi.

Ben her defasında yanılırdım,
Ne kadar yanıldığımı bilmeden devam etmekti herşey
Ve yanıldıkça anlardım
Bir kiltti yaşamım,
Yaşadıkça açılması gereken ve her yanılışımın zorladığı...

Ağır bir görev misaliydi,
Her köpük sesini teker teker duymak.
Elimi yüreğime koydukça,sayılan her nefesin huzuruyla,
Hayatı kaybedercesine izlemek,izledikçe hayata sarılmak,
Aklımın dağılışının çıkışsız yoluydu.

Ve ben yalnız olmamanın verdiği gururumla yenildim,
Yenilmeye benzerdi ulaşmak istediğim.
Her yönüyle,duruşuyla sanki yenilmek,
Ulaşmak istediğimdi,
Yenilmeye doymadıkça,ulaşacağımı zannettim.

Sonunda gördüğüm şey,
Kaldırımdaki izlerimiz oldu.
Ulaşmak istediğime gelmemenin burukluğuyla,
Gördüğüm her kaldırım taşını
Söküp yüreğime attım.
Üzerinde yürüdükçe gelecegini düşündüğüm,
Herşeye inat...