Ayak izi -2 Şiiri - Halil Aydın

AYAK İZİ-2
Bir hasrettir kopar içinde
Dolanır durursun doğduğun köyünde
Gezer durursun iç bostan, köyün içinde
Hatıralar serilir gözler önüne
Analar bacılar aklına düşer
Sepetlerinde, eteklerinde meyve sebzelerle
Dolu, dolu akşama doğru evlerine dönerler
San ki karşılaşıyor gibi oluyorum teyzemle
Kulağımda eski günlerin sesi, babamın ayak izi
Gözlerimin önünün de renk, renk meyveler
Eğilmiş meyve yüklü dallar, renk, renk
Kopar da sanki ye der gibi,
Asmanın dalları sarma dolaş, bir dost gibi
Sarılmış dut ağacına, yaprakları yem yeşil
Salkım, sakım üzüm hevenkleri sarkmış
Dallar yapraklar arsından, altın sarısı
Dev gövdeli ceviz ağaçları,
Koca kavak uzanmış gökyüzüne
Yere düşmüş cevizleri kimi yeşil kabuğunda
kimi kabuğundan çıkmış güler insan yüzüne
Sincaplar dolanır cevizlerin başlarında
Saksağanlar kargalar öterler dallarında
Kazım öğretmen bahçesinde
Misafirleriyle sazlar mandolin çalarlar
Şarkılar türküler taşar bahçelerinden
Boyalı çayının çağıltısına karışır
Dostlarla ağladım, dostlarla güldüm
Yürekte yer eden, beyinden silinmez
Köyümüzde doğduk orada büyüdük
Ayrım yapsalar da gerçekler silinmez.
HALİL AYDIN (Sizden biri)