Ayak izi Şiiri - Halil Aydın

AYAK İZİ
Bir hasrettir kopar içinde
Dolanır durursun doğduğun köyünde
Gezer durursun iç bostan, köyün içinde
Hatıralar serilir gözler önüne

Analar bacılar aklına düşer
Sepetlerinde, eteklerinde meyve sebzelerle
Dolu, dolu akşama doğru evlerine dönerler
San ki karşılaşıyor gibi oluyorum teyzemle

Kulağımda eski günlerin sesi, babamın ayak izi
Gözlerimin önünün de renk, renk meyveler
Eğilmiş meyve yüklü dallar, renk, renk
Kopar da sanki ye der gibi insanlarına

Asmanın dalları sarma dolaş, bir dost gibi
Sarmış dut ağacına, yaprakları yem yeşil
Salkım, sakım üzüm hevenkleri sarkmış
Dallar yapraklar arsından, altın sarısı

Dev gövdeli ceviz ağaçları, koca kavak
Yere düşmüş cevizleri kimi yeşil kabuğunda
Sincaplar dolanır başlarında
Saksağanlar kargalar öterler dallarında

Kazım öğretmen bahçesinde
Misafirleriyle sazlar mandolin çalarlar
Şarkılar türküler yükselir bahçelerinden
Boyalı çayının çağıltısına karışır

Dostlarla ağladım, dostlarla güldüm
Yürekte yer eden, beyinden silinmez
Mehmet Ali ile Yaşar Yayla el, ele tutuşmuş
Memeçin bağına doğru giderler, ayak izlerinden tanıdım
HALİL AYDIN (Sizden biri)