Yatma, mevsim karakış.
Atıl yatış ortalığa,
Akıl kıtlığında atılmış.
...
Her bir saltanat,
Bin yıl gibi durur.
İşin aslı, o şatafat
Taş çatlasa bir anlık
...
Sabır gerektiren işler
Sarmış seni çepeçevre.
Evren daralmış içinde.
Kısa pantolonun sökük.
Ellerin duman sarısı.
Gülüşün bir başka şekil.
Boğazında öksürük,
Baharın kıştan da sefil.
...
Yatma, vakit çok erken.
Ey göz feri sönük!
Doğrul soğuk betondan.
Kalk numarasını bilemediğin
Çamurlu ayakların altından.
Sulu sepkeni çoktur kışın.
Ancak, kıymeti çok büyük
Yaşayıp yaşlanmanın.
31/12/2012
-Kartal-
Kayıt Tarihi : 31.12.2012 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaklaşık 7 ay önce yapılan karalamalar elime geçince düzenleyip yayınladım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!