Ayak Şiiri - Mustafa Yal

Sağlam bastım toprağa bu sefer bedenimi taşıyan istikrarlı ayaklarım esasında bedenimden fazla yükü de kaldırabiliyormuş. Her adımının sana olduğunu bilseydi eğer deneyipte öyle idrak ederdi yuvarlak olduğunu Dünya'nın. Zaman kolladığından belki, koşar adım giderdi saatleri hızlandırmak istercesine.

Sahi saat 1 dakikada geçseydi daha hızlı koşabilirdim.

Taraklı yada düz taban diye ayırmışlar bir kenarda adamdan bile sayılmamış kimileri. En silik yüze sahip fakat en esas oğlan olan o karakteri getirdi aklıma. Sınıfı, kusuru, şekli önemlimi sana koşan ayakların? Yeterli, koşsunlar sana benden. Getirsinler bedenimi, elimi, kolumu, gözümü, dudaklarımı, kalbimi senin huzuruna.

Hakkını vermeli yorgunluğunun neredeyse tüm derdini çekendi onlar. Elele yürüdüğümüz yolların, uzaklardan sana geliş maratonlarımın, ayakta seni öptüğüm dakikaların, gidişini izlediğim zamanların. Bir aşkı taşıyorlar kimsenin haberi yok. Yüreğimiz gibi, gözlerimiz gibi, herşeyimiz gibi onlarda aşkımıza ortak biryerde. Saolsunlar..