Ayak Şiiri - Mustafa Duyar

Yaran derin ise gösterme ele,
Adını söylerler düşersin dile.

Sevdalı gönlünü saklama benden,
Bana aşık oldun vaz geçmem senden.

Elindeki kalem yazmak biliyor.
Yazdığı kağıtı sırdaş diliyor.

Yazdığın kalemden mürekkep bitse,
Yazılmayan kağıt yellerle gitse.

Mutlu günler gören sanan mısın sen,
Çileli günlerin insanıyım ben.

El kirleri çıkar kalmaz lekesi,
Ünsüz insanların duyulmaz sesi,

Çaldığın sazının teli kırılsa,
Sözünü dinleyen biri olur mu.

Şifalar dilerim her zaman senden,
Hastalığa çare verensin yarab.

Kestirme ezanı daim okunsun,
Okuyan insanlar her an bulunsun.

Eğer yenilirsen küsme hayata.