Ayagunun Tozunı Her Ki İde Başına Tâc

Ayaguñuñ tozunı her ki ide başına tâc
Dahı olmaya felegüñ mâh u mihrine muhtâc

Kaşuñı sevdi göñül işbu kâbe kavseyne
Meger saçuñ ola irmege Leyletü’l-Mirâc

Aceb mi dökdi-se hûn-âb gözlerüm ki oldı
Gözüñ hadengine bu başlu yüregüm omac

Lebüñ gerek ki ola derdüme em ki dahı devâ
Egerçi âb-ı hayat-ısa olmaz aña ilâc

Saçuñ hevâsı salar göñlüme benüm hayret
Gözüñ belâsı ider aklumı benim tarâc

Ne korhudur ki virür gönlüme benüm gamzeñ
Harâb yirden ala mı kimesne bâc u harâc

Cihânı oda yahardı yüregümüñ sûzı
Eger gözüm yaşı deryâ bigi urmasa emvâc

Çü fikr bahrına taldı lebüñ hayâlinde
Ne dürlü güher ider Ahmedî gör istihrâc

Mukâbilem diyene sözde ana akl eydür
Ber-â-ber olmaya azb ü furâta milh ü ücâc