Beş yıl sonra gelene
git denmez
kucak açar aşk
Yıllar büyütmüşse de
benzemiyor cerene
bindik kara trene
uzun bir yoldu
daha yol yarılanmadan
makas değiştirdi ateşçi
bin ceza bin bela
makas değiştiren ateşçisine
can feda can kurban
söz verip de sözünde durana
beş yıl sonra sonunda
kavuşur da
nasıl gülmez insan
nasıl güllerle donatmazdı ki
eve giden yolları
açıp da kolları nasıl
sarıp sarmalamaz seven
beş yılda bir gelene
git denmez
aşk kucak açar
git denmez gelene
mutluluk iki kişiyle bilene
git denmezdi ayağıyla gelene
Yüksel Nimet Apel
15/Eylül/2014/Pazartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 15.9.2014 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/15/ayagiyla-gelene.jpg)
Mizahın 'tatlı ustasını' içtenlikle kutlarım..
TÜM YORUMLAR (1)