Ayağına göre ayakkabı Şiiri - Şahin Ertürk

Ayağına göre ayakkabı

---- Heyecanla açtığım İstanbul'dan gelen mektupta tehdit dolu cümleler vardı. Bu sana ilk ve son ikazımdır.

--- Bir daha o dağlı nın adını anmayacak, yüzünü görmeyeceksin.

--- Bende yürek mangal gibi. Pabuç bırakırmıydım aldırırmıydım bu tehditlere...

Kaderim beni hızla sevdiğim,evlenmek için hayaller kurduğum kıza doğru yaklaştırıyordu. Zira askerliğim onun yaşadığı şehre İstanbul'a çıkmıştı.Artık nunla sık sık buluşuyor aşkın tadını çıkarıyor gelecek için planlar yapıp " GEL TESKERE GEL " şarkısını söylüyorduk. Her ne kadar sayılı günler tez gelir geçer deseler de sanki bizim için günler geçmiyordu teskere bir türlü gelmiyordu...
Bin dokuz yüz seksen yılının Eylül darbesinden bir kaç ay öncesiydi. Bölük yazıcısı olduğumdan asker arkadaşlarıma gelen mektupları açıyor sakıncalı olanları ayıklayıp,

"ER MEKTUBU GÖRÜLMÜŞTÜR "

damgasını vurup kendilerine teslim ediyordum. O gün bana da mektup gelmişti ama beklediğim yerden memleketten değil İstanbul içinden. Heyecanla mektubu açtığımda beklemediğim bir şokla tehditle karşılaştım.

" Sen kendini ne sanıyorsun dağlı Köylü. Sen kim ? Kız kardeşim kim? Kardeşimi kendine nasıl layık görüyorsun. Sen kendine ayağına göre ayakkabı bul koçum. Kız kardeşimin peşini yakasını bırak. O okuyacak kala kala sana mı kaldı. Sen kendine kendi köyünde kasabanda birini bul. Davul bile dengi dengine çalar. Bu sana ilk ve son ikazımdır. Dikkate almazsan sana o nizamiye kapısından çıkmak teskere almak nasip olmaz. Benden hatırlatması. Karar senin...."

Elimdeki mektuba bakakaldım. Yapacaklarımı yapmam gerekenleri düşünmeye başladım. Aşağılanmıştım...Hor görülmüştüm...Her şeyden önemlisi tehdit edilmiştim. Ama bende yürek mangal gibi. Gençtim ,heyecanlı Korkusuzdum...Seviyordum. pabuç bırakırmıydım aldırırmıydım bu tehditlere sadece asker olmam yüzünden özgürlüğüm kısıtlıydı. İstediğim an isteklerimi hemen yapabilme imkanım yoktu. Bir yolunu bulup birkaç hafta sonra sevdiğim kıza ulaşabildim. Abisinin bana gönderdiği mektubu uzattım. Ayşe uzattığım mektubu aldı açmadan okumadan,

----Abim senin gönderdiğin mektupları bulmuş. Sinirden deliye döndü. Bir daha o köylünün adını anmayacak yüzünü görmeyeceksin dedi bana okkalı bir tokat dahi attı. Hemen şimdi bana o haddini kendini bilmez çocuğun adresini vereceksin Bırakacaksın o köylüyü. Bırakmazsan kötü şeyler olur. Olacaklardan Sen sorumlu olursun dedi. Mecbur kaldım adresini vermeye...

----Tokat mı vurdu. Hiç mi acıma duygusu yok abinde. O hiç aşık olmadı mı ? O bir kalp taşımıyor mu ? Sevmek ona yabancı bir kelime mi? Bak Ayşe bu saatten sonra bu aşk artık böyle sürüp gidemez. Ok yaydan çıktı bir kere. Geri dönüş olmaz. Abin beni hakir görüyor. Sana layık görmüyor.Ben daha asker iznimi kullanmadım. Bir aylık iznim var. Ben izine çıkınca benimle benim şehrime gelmeye var mısın? Benimle gelmeye hazır isen benim karım olmaya var isen,abine sana tokat atmanın bizi tehdit etmenin cezasını da vermiş oluruz. Var mısın Ayşe var mısın karım olmaya..?

Ayşe cesur yürekli. Ayşe'nin sevdası Leyla'dan, Şirin'den çok daha büyük. Hiç tereddütsüz "Varım" dedi. Ve ben onu seksen yılının Temmuz ayında İstanbul boğazının öte tarafından alıp beri tarafına Anadolu ya getirdim. Nikah yapıp evlendik.
İznim bitince ben tekrar Vatani vazifemi tamamlamak üzere İstanbul'a döndüm. Komutanlarım Yılmaz Yüzbaşı ile Bahri çavuş sağ olsunlar beni yanlarına alıp ailesi ile barıştırdılar. Tam kırk dört yıl oldu onunla evleneli..Dört çocuğumuz, torunlarımız ile mutlu sağlıklı bir evliliğimiz var. Kayın biraderim ile kuzu sarması gibi kardeşten de öte sıkı dost olduk çıktık. Bir hafta bir birimizi aramadan duramıyoruz. Bazen ona takıldığım da oluyor.

---- Hacım ,
Ayaklarıma bir bakarmısın? Ayağıma göre ayakkabı bulabilmiş.Yoksa ayaklarıma bu ayakkabılar hala bol mu geliyor....

Şahin Ertürk/ Kütahya